|
|
tel. 608 338 593, arche@arche.krakow.pl |
| GABINET TERAPII | WARSZTATY | SUPERWIZJA |
|
|
|
PROGRAM SZKOLENIA Ciało i umysł - Oddech i relaks - miniwykład o psychofizycznych aspektach stresu Kapalabhati - ćwiczenia oddechowe wywodzące się z jogi, kontrola przepony Podróż przez ciało - ćwiczenie ralaksacyjne: autosugestia i trening autogenny jako techniki rozluźniania mięśni i uspokajania umysłu Gimnastyka antystresowa - połączenie ćwiczeń relaksacyjnych (joga), rozciągających i koncentracji dla lepszej kontroli stresu. Automasaż piłeczkami - ćwiczenie ugruntowujące, wzmacniające spokój i pewność siebie Latający dywan - ćwiczenie relaksacyjne: wykorzystanie wizualizacji dla rozluźnienia, zdystansowania się wobec stresów i poprawy nastroju Zły i dobry stres - miniwykład o roli stresu w sytuacjach wyzwań zawodowych Kwestionariusz Symptomów Stresu - psychotest i dyskusja o sposobach przeżywania stresu i jego znaczeniu w codziennym życiu Trening uważności "Tu i teraz" - trening kontemplacji zmysłowej i medytacji jako techniki redukcji stresu (mindfulness, psychowzroczność Gimnastyka antystresowa II - zestaw biurowych ćwiczeń rozciągających i relaksujących Szczepionka na stres - poznawcze i behawioralne strategie radzenia sobie ze stresem Relaksacja progresywna i muzykoterapia - utrwalenie technik relaksacji opartych o autohipnozę i kontrolę oddechu Bioenergetyka - rozładowanie stresu i napięcia emocjonalne poprzez pracę z ciałem i głosem Arteterapia - odreagowanie stresu poprzez sztukę: taniec, rysunek rzeźbę itp.  FORMA SZKOLENIA elastyczna - uczestnicy wspódecydują o przebiegu warsztatów ćwiczenia praktyczne + miniwykłady i dyskusje przyjazny nastrój i niespodziewane przeżycie, którego nie sposób opisać słowami...
Szkolenie antystresowe adresowane jest do wszystkich pragnących rozwinąć swoje umiejętności radzenia sobie ze stresem. Niezależnie od wieku, płci i profesji, a szczególnie zalecane jest dla osób narażonych na silny stres. Zajęcia odbywają się w grupach 6-12 osobowych  CELE SZKOLENIA - relaksacja - samokontrola stresu: przeciwdziałanie i redukcja - doskonalenie zdolności koncentracji uwagi - wzmocnienie spokoju wewnętrznego i wyciszenia - poprawa nastroju - doładowanie energetyczne - poprawa sprawności psychofizycznej - rozwój osobisty  KOSZT SZKOLENIA Cena 290 zł obejmuje skrypt oraz materiały audio Płatność w momencie rejestracji BLIKiem lub na Konto "ARCHE - psychologia dla ludzi" 41 1140 2004 0000 3302 3102 8743, BRE Bank S.A. - mBank Zniżki! 100 zł - dla pary, wspólnie uczestniczącej w zajęciach 50 zł - dla studentów 50 zł - dla stałych klientów Arche 100 zł - dla uczestniczących po raz kolejny w warsztatach relaksacji. Zwrot zaliczki w razie rezygnacji do 72 godzin przed zajęciami - po potraceniu 20%. |
|
Dr Mateusz Borowiec
- psycholog kliniczny - od 25 lat prowadzi warsztaty rozwoju osobowości: asertywności, relaksacji i komunikacji interpersonalnej - 6 lat pracował w Szpitalu Uniwersyteckim w Krakowie, gdzie przez 4 lata prowadził psychoterapie grupową i psychoedukcję - terapeuta psychodramy Moreno - absolwent École Européenne de Psychothérapie Socio- et Somato- Analytique - odbył szkolenie w Centre d'Entrainement au Coaching & Mentoring - instruktor jogi i medytacji
tel. 608 338 593 m.borowiec@arche.krakow.pl |
|
|
RELAKSACJA Czym jest relaksacja? Nim odpowiemy na to pytanie warto przyjrzeć się historii relaksu, wstępnie przyjmijmy, że jest to pewien specyficzny stan: świadomości, psychiki, ciała. Podanie dokładnej definicji tego stanu jest zadziwiająco trudne, łatwiejszym zadaniem jest opisanie sposobów jego osiągania. Stan relaksacji zwykle wywołuje się po pierwsze przez koncentrację na powtarzającym się (zachowaniu - np. oddechu, bodźcu - np. płomieniu świecy, bądź słowie - mantrze). Po drugie poprzez przyjęcie biernej postawy obserwatora wobec pojawiających się w świadomości niepożądanych myśli, wrażeń, uczuć, poprzez przyzwolenie na ich obecność i delikatne skierowanie uwagi z powrotem na medytowany obiekt. Najczęściej stosowane metody relaksu w naszej cywilizacji to relaksacja stopniowana (postępująca relaksacja mięśni, tzw relaksacja Jacobsona) oraz trening autogenny (Schultza), a także wyobrażenia ukierunkowane (czyli wizualizacja), biosprzężenie zwrotne (biofeedback), techniki medytacyjne. W większości ćwiczenia relaksacyjne wywodzą się, bezpośrednio bądź pośrednio, z indyjskiego systemu jogi - śmiało można powiedzieć, że właśnie od jogi zaczyna się historia relaksacji. W ciągu ostatnich kilkadziesiąt lat popularność technik relaksacyjnych raptownie wzrosła, wykorzystywane są coraz częściej w praktyce psychologicznej i medycznej, a także w wielu innych dziedzinach życia. Stanowią one odpowiedź kultury na potrzeby człowieka oraz na coraz liczniejsze stresy, stanowiąc niejako ich przeciwwagę. Spośród wielu źródeł napięcia naszego organizmu dwa wydają się szczególnie ważne. Po pierwsze są to lęki i niepokoje, po drugie napięcie pochodzi z niezaspokojonych potrzeb psychicznych (i innych), braków pobudzających nas do realizacji określonych zadań. Z tym drugim źródłem wiąże się proces "nastawiania się" na osiąganie czegoś, zwłaszcza, jeżeli jesteśmy w zadanie zaangażowani emocjonalnie. MEDYTACJA Kiedy powierzchnia jeziora jest spokojna można zobaczyć jego głębie wyraźnie, aż do dna. Jest to niemożliwe, kiedy powierzchnia jest poruszona falami. W ten sam sposób, kiedy umysł jest spokojny, bez myśli i pożądań, możesz zobaczyć swoją "jaźń", to właśnie jest "Joga". Możemy kontrolować poruszenie mentalne na dwa sposoby: koncentrując umysł wewnętrznie bądź zewnętrznie. Wewnętrznie skupiamy się na "jaźni" lub świadomości "bycia". Zewnętrznie skupiamy się na czymkolwiek innym niż "jaźni" lub świadomość "bycia".Zdolność umysłu do koncentracji przynależna jest każdemu; nie jest czymś nadzwyczajnym czy misteryjnym; ty już masz zdolność to wyciszenia swoich myśli. Medytacja to pielęgnacja i rozwój tej zdolności. Jedyną różnicą, jest to, że generalnie jesteśmy nauczeni koncentrować umysł zewnętrznie, na obiektach. Kiedy umysł jest w pełni skoncentrowany czas mija niespostrzeżenie, jak gdyby nie istniał. Kiedy umysł jest skupiony, nie ma czasu! Czas jest tylko kategorią umysłu. Czas, przestrzeń i przyczynowość oraz całe doświadczenie zewnętrzne są wytworami umysłu. Całe szczęście osiągane przez umysł jest tymczasowe i przelotne; jest ograniczone z natury. By osiągnąć stan trwałego szczęścia i absolutnego spokoju, musimy najpierw wiedzieć jak uspokoić umysł, by skoncentrować się i wznieść się ponad umysł. Nastawiając koncentrację umysłu na wnętrze, na "jaźń", możemy pogłębić doświadczenie doskonałej koncentracji. To jest stan Medytacji Techniki medytacji Wprowadzenie do technik medytacyjnych Medytacja jest doświadczeniem, które nie może zostać opisane, tak jak kolory nie mogą być opisane osobie niewidomej. Wszystkie zwyczajne doświadczenia są ograniczone Czasem, Przestrzenią i Przyczynowością. Nasza normalna świadomość i rozum nie przekraczają tych granic. Skończone doświadczenie, które jest zmierzone w terminach przeszłości, teraźniejszości i przyszłości nie może być transcendentne. Koncepcja czasu jest iluzją, ponieważ czas nie jest trwały. Teraźniejszość, nieskończenie mała i przelotna, nie może być uchwycona. Przeszłość i przyszłość nie istnieją w teraźniejszości. Żyjemy w iluzji (w świecie wyobrażeń). Stan medytacji przekracza te ograniczenia. Nie ma w nim ani przeszłości ani przyszłości, jest tylko świadomość "jestem" w wiecznym TERAZ. Jest to możliwe jedynie, gdy wszystkie zmiany umysłu są uspokojone (umysł stoi).Najbliższy stan analogiczny jakiego doświadczamy to głęboki sen, w którym nie ma ani czasu, ani przestrzeni, ani przyczynowości. Medytacja jednakże różni się od głębokiego snu ponieważ dokonuje głębokich zmian w psychice. Ograniczając i uspokajając oscylacje umysłu medytacja przynosi spokój duchowy. Na poziomie fizycznym, medytacja pomaga przedłużyć ciału anaboliczne procesy wzrostu i regeneracji, a ograniczyć procesy kataboliczne i procesy rozpadu. Kiedy myśli i pożądania wypełniają ciało, komórki są pobudzone. Zostało udowodnione naukowo, że pozytywne myślenie przynosi pozytywne rezultaty dla komórek ciała. Ponieważ medytacja przynosi przedłużony pozytywny stan umysłu, odmładza komórki ciała i opóźnia rozpad. Wskazówki dla pragnących medytować 1. Ważna jest regularność i stałość czasu i miejsca praktyki. Powtarzalność uwarunkowuje umysł dzięki czemu zmniejszenie jego aktywności następuje szybciej i łatwiej. 2. Uważa się, że najkorzystniejszym czasem do medytacji jest świt i zmierzch, kiedy atmosfera jest naładowana specjalną energią. Nie jest wykonalne siedzieć w medytacji o tych właśnie porach, wybierz czas, kiedy nie jesteś zaangażowany w codzienną aktywność, czas gdy umysł jest otwarty na cisze i spokój. 3. Spróbuj znaleźć specjalne pomieszczenie do medytacji. Jako że medytacja jest powtarzana, silne wibracje pozostaną w tej przestrzeni; w miejscu, gdzie dużo się medytuje daje się odczuć atmosferę spokoju i czystości. Można znaleźć miejsce publiczne, gdzie odbywają się medytacje w specjalnie przygotowanych pomieszczeniach (np. Klub). 4. Przed rozpoczęciem nakaż umysłowi być spokojnym przez określony czas. Zapomnij o przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. 5. Siedzieć należy w wygodnej pozycji, na poduszce, najlepiej ze skrzyżowanymi nogami lub na piętach, pozycja musi być stabilna, dlatego potrzebujemy trzy punkty podparcia (pośladki, oraz kolana). Plecy i szyja powinny być proste ale nie napięte (najłatwiej jest uzyskać koncentrację właśnie z prostymi plecami), ramiona luźne, dłonie ułożone na kolanach bądź zaplecione w okolicach pępka. 6. Świadomie obserwuj oddech, sprawi to że po chwili rytm oddechowy ureguluje się i spowolni. Zacznij od kilku głębokich oddechów do brzucha przy użyciu przepony, dostarczy to tlenu do umysłu i rozjaśni go. 7. Na początku pozwól umysłowi błądzić, kręcić się dokoła, ostatecznie koncentracja sama nadejdzie. Ważne jest by nie walczyć z myślami, które się pojawiają, nie tropić ich źródeł i nie podążać za nimi, należy pozwolić im przepływać przez umysł tak długo dopóki nie pojawi się spokój i koncentracja; to właśnie nazywamy oczyszczaniem umysłu. 8. Nie zmuszaj umysłu do bycia spokojnym, by osiągnąć spokój należy wyzbyć się pożądań, również silnego pragnienia spokoju. O medytacji okiem naukowca Medytacja może być wyjęta z tradycji kulturowych, czy religijnych i zastosowana jako narzędzie służące do poprawy zdrowia i podniesienia jakości życia. Te same techniki, które są stosowane, aby poprawić rozwój osobowy i duchowy, mogą być skierowane na pomoc w zmniejszeniu stresu i poprawę dyskomfortu fizycznego. Medytacja jest procesem mentalnym, wyrównującym i pogłębiającym świadomość poprzez uspokojenie i skupienie uwagi. Proces ten polega na skupianiu uwagi na: 1. fizycznym odczuciu, jakim jest oddech; ta forma skupienia stosowana jest w tradycyjnym buddyzmie lub w medytacjach zmierzających do oświecenia. 2. myśli lub słowie, cicho powtarzanych; stosuje się w niektórych praktykach jogi i w medytacji transcendentalnej (TM) 3. zewnętrznym przedmiocie takim, jak światło, świeca lub statuetka 4. procesie samej uwagi; procedura stosowana w niektórych tradycyjnych kierunkach buddyzmu tybetańskiego. Poprzez świadome ukierunkowywanie uwagi i regulowanie jej, medytujący modyfikuje funkcjonowanie umysłu i rodzaj jego związku z ciałem. Medytujący uczy się utrzymywać świadomość na chwili obecnej, bez walki wewnętrznej czy błądzących myśli. To zaprzestanie walki jest często odczuwane jako głęboka umysłowa i fizyczna relaksacja. Medytacja w kręgi medyczne została wprowadzona przez Jona Kabat-Zinna, który w 1979 roku założył Klinikę Redukcji Stresu w Medical Center University of Massachusetts. Medytacja uważności (mindfulness) stosowana jest w centrach medycznych i szpitalach na terenie całych Stanów Zjednoczonych, w zakresie radzenia sobie ze stresem. Program Redukcji Stresu oparty o medytację uważności łatwo integruje się z systemem medycyny alopatycznej; obecnie uczy się tego postępowania w wielu szkołach medycznych i w szpitalach. |
